lazımi

lazımi
прил.
1. нужный, необходимый (такой, без которого трудно обойтись). Lazımi adamlarla danışmaq поговорить с нужными людьми, lazımi mütəxəssislərlə təmin etmək nəyi обеспечить нужными специалистами что, lazımi avadanlıqla təchiz etmək nəyi оснастить необходимым оборудованием что, lazımi məlumatlar toplamaq собрать нужные сведения, lazımi vəsait ayırmaq выделить необходимые средства, lazımi dərmanları qəbul etmək принимать нужные лекарства, lazımi şərait yaratmaq создать необходимые условия, lazımi köməklik göstərmək оказать необходимую помощь, lazimı sənədləri təqdim etmək представить необходимые документы, lazımi məbləğdə pul нужная сумма денег, lazımi miqdarda (sayda, qədər) нужное количество чего, lazımi istiqamətə yönəltmək направить в нужное русло, lazımi hallarda в необходимых случаях, lazımi sərəncamlar almaq получить необходимые распоряжения, lazımi göstərişlər vermək давать нужные указания, lazımi nəticə çıxartmaq nədən сделать необходимые выводы из чего, lazımi ölçü götürmək принимать необходимые меры
2. должный, надлежащий. Lazımi əhəmiyyət verməmək не придавать должного значения, lazımi diqqət verməmək nəyə не уделять должного внимания чему, lazımi ehtiram göstərmək оказать должное уважение, lazımi fəallıq göstərməmək не проявлять должной активности, lazımi səviyyədə olmaq быть, находиться на должном уровне
3. потребный, необходимый. Lazımi güc гидр. потребная мощность, lazımi şərait необходимые условия, lazımi dəqiqlik необходимая точность, lazımi sürət необходимая скорость, lazımi qaydada (şəkildə) надлежащим (должным) образом, lazımi dərəcədə в нужной мере (степени), в достаточной мере (степени); lazımi qədər:
1) достаточный
2) достаточно, в достаточной степени, в достаточном количестве
3) в сочет. с отриц. формой глагола соответствует префиксу недо – lazımi qədər qiymətləndirməmək kimi, nəyi недооценивать кого, что

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Полезное


Смотреть что такое "lazımi" в других словарях:

  • lazımi — sif. <ər.> 1. Yerinə yetirilməsi vacib və lazım olan; zəruri, gərəkli, lüzumlu. Lazımi tapşırıqlar verildi. Lazımi ehtiyat. 2. Münasib, uyğun, istənilən kimi. Lazımi dərəcədə şərh etmək. Lazımi qaydada geyinmək. 3. Lazım olan, tələb olunan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ələlvəch — ə. lazımi surətdə, lazimi dərəcədə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • vücubi — ə. lazımi, zəruri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zəvayid — ə. lazımi miqdardan artıq olan şeylər; artıq şeylər, artıq olanlar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dürüst — sif. <fars.> 1. Doğru, düzgün, düz. Dürüst söz. – Avazı idi bəsi mülayim; Üslubi dürüst, üsuli qani. F.. // Həqiqi, gerçək, doğru, sadiq. Deyərlər, dərdi eşqin adəm öldürməz, dürüstdür bu. . X. N.. // Düz, doğruçu, vicdanı təmiz. <Hacı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bazarlıq — 1. is. Bazardan alınmış şeylər. Bazarlıq etmək – 1) bazardan ev üçün lazımi şeylər almaq. <Nəbi ağa:> Özün buyur muşdun ki, məni tez oyat, axşama qonaqlarım var, gərək bazarlıq edəm. S. S. A.. Firəngiz bazarlıq edir, xörək hazırlayır, ata… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • layiqincə — z. Lazım olduğu kimi, necə lazımsa, münasib şəkildə; ləyaqətlə, layiqli. Layiqincə qulluq etmək. Layiqincə qarşılamaq. – Rəsul atasını layiqincə dəfn etdikdən sonra başladı ehsan verməyə. «Aşıq Qərib». Molla Tanrıverdi də arvadı ilə amadə oldular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lazımınca — z. İstənilən qədər, kifayət qədər, kafi dərəcədə, lazımi dərəcədə, lazımi surətdə. Məktubda bir iki kəlmə söz var ki, mətləbi lazımınca kəşf edir. C. M.. Çöllərdəki yaşıl əkinlər lazımınca boy atmadan təravətdən düşürdü. S. H.. Bəhram şəhərdəki… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müdafiə — is. <ər.> 1. Özünü və ya başqasını hücumdan qoruma, hücuma qarşı durma. Müdafiə üçün lazımi qədər qüvvəmiz var. Müdafiə vəziyyətində olmaq. 2. Birinin əleyhinə deyilən sözlərə cavab verməklə onun tərəfini saxlama, ona tərəf çıxma. Sədrin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təmin — is. <ər.> Adətən «etmək», «edilmək» köməkçi feilləri ilə – 1) bir şeylə lazımi dərəcədə təchiz etmək, lazım olan bütün şeyləri vermək. <Xacə Nizam:> Bir də kaşanə gərək məsrəf üçün; Hər nə lazımsa edərlər təmin. H. Cavid; 2)… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»